Utwory kompozytora, organisty, dyrygenta i organizatora życia muzycznego Feliksa Nowowiejskiego (1877–1946), należą dziś do stosunkowo rzadko wykonywanych, przez co mało znanych szerszemu odbiorcy. Związany z Poznaniem kompozytor słynnej „Roty” , wśród zróżnicowanych gatunkowo, odznaczających się wysoką sprawnością warsztatu twórczego utworów, pozostawił po sobie także wyjątkowe Oratorium na głosy solowe, chór, orkiestrę i organy op. 3 do libretta Theobalda Rehbauma. Dzieło „Die Heimkehr des Verlorenen Sohnes” („Powrót syna marnotrawnego”) powstało w 1901 roku, podczas berlińskich studiów Nowowiejskiego pod kierunkiem znakomitego kompozytora i dyrygenta Maxa Brucha. Światowe prawykonanie utworu odbyło się dopiero w 1993 roku (sam kompozytor nigdy nie usłyszał całego dzieła) i od tego czasu jedno z pierwszych oratoriów polskiej muzyki, nie było wykonywane. Dzięki wytwórni DUX pod koniec 2021 roku zapis koncertu oratoryjnego „Powrót syna marnotrawnego” w oryginalnej wersji językowej, trafił do melomanów pod postacią wydanej w kartonowym pudełku płyty nagranej przez Orkiestrę Symfoniczną Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego, Marka Pawełka (organy), Chór Filharmonii im. Karola Szymanowskiego w Krakowie, oraz troje znakomitych śpiewaków: uważaną za jedną z najwybitniejszych mezzosopranistek swojego pokolenia Agnieszkę Rehlis, jednego z najbardziej rozpoznawalnych polskich tenorów Arnolda Rutkowskiego i wielokrotnie nagradzanego łódzkiego basa Łukasza Koniecznego.Oratorium Nowowiejskiego, w którym odnajdziemy wpływy takich kompozytorów jak wspomniany wcześniej Bruch, Wagner, Berlioz czy Dvořák, nie ma typowej dla gatunku faktury: nie znajdziemy tu recytatywów czy dialogów.
W muzyce urzeka natomiast bogata, pełna zmysłowości instrumentacja. Brzmienie orkiestry rozszerzone jest o organy, bardzo rozbudowany zestaw perkusyjny, lirę, dzwonki, czelestę, harfę i organy. Zabieg ten pozwolił poprzez obrazową instrumentację uwypuklić cechy trzech postaci tej fascynującej opowieści: Ojca, Matki i tytułowego Syna. Akordy fagotów i kontrafagotu, smyczki i organy jednoznacznie odnoszą się do postaci Ojca, którego partie śpiewa basem Łukasz Konieczny. Z kolei wiolonczele i altówki odzwierciedlają melancholię Syna (Arnold Rutkowski – tenor).
Wszystkie głosy w poszczególnych częściach dzieła wypowiadają się pojedynczo, by spotkać się dopiero w finale. Wspaniale słucha się tej niezwykłej, malowanej muzyką opowieści.To doskonała okazja do sięgnięcia po dorobek Nowowiejskiego, przypomnienia jego różnorodnej twórczości, oraz dostrzeżenia ponadczasowych wartości pozostawionej przez kompozytora muzyki.
Album jest w sprzedaży od 10 grudnia 2021 w sklepach muzycznych oraz w kasie biletowej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej.
Robert Ratajczak
https://longplayrecenzje.blogspot.com/2022/01/feliks-nowowiejski-die-heimkehr-des.html
Zachęcamy także do wysłuchania wypowiedzi na temat nagrania jednego z solistów, Łukasza Koniecznego w TVP Kultura (04:15)
https://vod.tvp.pl/video/informacje-kulturalne,19012022,57699764
